Rođen je 1929. godine u Somboru. Diplomirao je kompoziciju 1954. godine na Muzičkoj akademiji u Beogradu u klasi Milenka Živkovića. Narednih 25 godina stvarao je u statusu slobodnog umetnika. Muzička akademija u Beogradu priznala mu je 1962. godine stepen magistra. Godine 1979. izabran je za vanrednog profesora na Akademiji umetnosti u Novom Sadu, za dopisnog člana Srpske akademija nauka i umetnosti izabran je 1972, a za redovnog 1983. godine. Radi stručnog usavršavanja boravio je u Parizu, Varšavi, Rimu, Moskvi, Lenjingradu, Rigi, Kijevu, Pragu i Londonu.
Muzičko delo Dušana Radića je značajno, obimno i svestrano i broji oko 200 kompozicija. Pisao je muziku za pozorišne predstave, radio i televizijske drame, kao i dugometražne i kratkometražne filmove u zemlji i inostranstvu. Središnje mesto u kompozitorovom stvalaštvu zauzimaju vokalno-instrumentalna dela tipa kantate i oratorijuma: Ćele kula, U očekivanju Marije, Uspravna zemlja, triptih Opsednuta vedrina, Učitelji, Vukova Srbija, Oratorio profano... Od dela veće forme ističu se i opere Ljubav to je glavna stvar, Smrt majke Jugovića i Julijan otpadnik (poslednje dve do danas nisu izvedene), balet Balada o mesecu lutalici, orkestarska dela Sinfonieta, Concertino za klarinet i orkestar, Varijacije na narodnu temu, Simfonijske slike, Divertimento za gudački orkestar, Sinfonia Serena. Radić je komponovao i brojna klavirska i kamerna ostvarenja (Sonata Lesta za klavir je zajedno sa horskim Gungulicama, po konceptu Opatijske tribine, uvrštena u antologiju jugoslovenske muzike).
Ove godine prateći program Festivala posvećen je kompozitoru Dušanu Radiću, koji je dao veliki doprinos na polju filmske muzike. Projekcijama njegovih filmova kao i izložbom plakata, dokumenata i fotografija sa snimanja priredićemo omaž ovom velikom kompozitoru i filmskom radniku.
Filmska muzika predstavlja plodan i značajan segment kompozitorske aktivnosti Dušana Radića, koji je u najvećem delu nastajao tokom 1960-ih godina. Intenzitet njegovog stvaralaštva u toj oblasti je bio takav da mu je omogućio nesmetanu egzistenciju u statusu slobodnog umetnika, što je i onda bila retkost među domaćim kompozitorima. Muzikolog Gorica Pilipović primećuje da je Radić i u ovom mediju „birao saradnike (ili su njega birali, svejedno) po unutrašnjem kriterijumu, po srodnosti umetničkih shvatanja“, pa je tako prvu saradnju ostvario sa rediteljem Dušanom Makavejevim, u to vreme - 1958. godine - takođe mladim stvaraocem nonkonformističkog stava. Tokom svog rada u svetu filma, ostvario je saradnju sa nekim od najuglednijih jugoslovenskih, ali i inostranih reditelja: Milom Đukanovićem (četiri filma), Milenkom Štrpcem (tri filma), Živojinom Pavlovićem, Andžejom Vajdom (Sibirska ledi Magbet), Žoržom Skriginom (Mačak pod šljemom)... Najviše uspeha u inostranstvu postigao je radeći muziku za velike koprodukcione filmove Genghis Khan (1965) Henrija Levina i The Long Ships Džeka Kardifa (1964).
Za svoj umetnički angažman kompozitor Dušan Radić je osvojio više nagrada i priznanja: Diploma di Merito rilasciato u Verčeliju (1952), Nagrada Saveza kompozitora Jugoslavije (1954), Oktobarska nagrada Beograda (1969), Nagrada Pulskog festivala za muziku u filmu Mačak pod šljemom (1963), Nagrada Petar Konjović (1972) i druge.
Izložba će trajati od 8 - 31. jula u galeriji Centra za kulturu Sopot.
Otvaranje izložbe je 8. jula u 17.30, a projekcija filma The long ships je u 17.45