Slobodarske filmske svečanosti bile su festival filmskog stvaralaštva koji se po karakteru i ciljevima razlikovao od većine do tada postojećih. Osnovni cilj ovog festivala bio je da okupi filmske stvaraoce čiji su filmovi prožeti slobodarskim i humanim porukama, uz prikazivanje filmova sa idejnom i umetničkom sadržinom kojom se bitno doprinosi reafirmaciji ideja slobode i opštedruštvenog progresa.
Prve filmske svečanosti su održane od 20. do 24. decembra 1972. godine, a kasnije je ta manifestacija preneta u mesec jul od 01. do 07. jula - obuhvatajući istovremeno 2. juli (Dan opštine Sopot), 4. juli (Dan borca) i 7. juli (Dan ustanka naroda Srbije).
Tokom svog postojanja, Slobodarske filmske svečanosti su postale internacionalna filmska manifestacija, na kojoj su predstavljene i kinematografije zemalja za koje se u svetu jedva i zna (Obala Slonovače, Zanzibar, Vijetnam). Naravno, najviše su bile zastupljene kinematografije i autori koji u svetu filma dosežu same vrhove te umetnosti i zanata.
Žiri za vrednovanje filmova i glumačkih ostvarenja sačinjavalo je Veće narodnih heroja (iz svih republika i pokrajina) i jedan broj kulturnih i javnih radnika. Od 1990. godine žiri čine isključivo filmski i kulturni radnici.
Na slobodarskim svečanostima godinama su prisustvovale delegacije filmskih stvaralaca iz inostranstva (Sovjetskog Saveza, Madjarske, Kine, Austrije, Bugarske i drugih zemalja).
Jedan od dana na svečanostima sve do devedesetih godina posvećivan je poznatim rediteljima: Miomiru-Mikiju Stamenkoviću, Stoletu Jankoviću, Aleksandru-Saši Petroviću, Kosti Gavrasu, Mihailu Ptašuku, Mladomiru-Puriši Đorđeviću, Sergeju Bondarčuku, Grigoriju Čuhraju, Krsti Škanati).
Godine 1989. grad Beograd je uvrstio Slobodarske filmske svečanosti u red svojih manifestacija. U skladu sa promenama u društvu tokom devedesetih godina prošlog veka i Slobodarske filmske svečanosti su preimenovane u Filmski festival Sopot, a zbog ekonomskih teškoća i izolacije zemlje, Festival je od međunarodne manifestacije postao festival domaćeg filma.
Godine 1996. organizaciju Filmskog festivala ponovo preuzima Skupština opštine Sopot sve do 2007. godine, kada festival ponovo postaje manifestacija u oblasti kulture od značaja za grad Beograd.
Na ovom SOFEST-u, u prvi plan stavljamo one filmske profesije koje su izuzetno bitne, ali su obično u senci. Svake godine će fokus biti na po jednoj profesiji, a ove je na profesiji kompozitora filmske muzike. Od ovog izdanja, biće to festival filmskih profesija na kome će stručni žiri dodeljivati plakete i novčane nagrade za KAMERU, MONTAŽU, SCENOGRAFIJU, KOSTIM i MUZIKU. Iznos nagrade za najbolju filmsku muziku će ove godine biti duplo veći od ostalih kategorija.
Balans sa interesovanjima šire javnosti, u kojoj je ovaj festival uvek imao veliku podršku, postiže se nagradama Žirija publike. Nagradu Žirija publike za najbolji film čine Statueta slobode i novčana nagrada za produkciju filma (čiji reditelj i scenarista dobijaju i diplome), kao i nagrade Žirija publike za najbolju glumicu i glumca koji dobijaju Statuete slobode.